Het is een druilige dag in de ochtend, we zetten de sauna aan, en na ons ontbijt maken we er gebruik van. Het huis bevalt ons prima! Daarna gaan we douchen en ik laat Diesel nog een keer uit en dan rijden we naar Hooghalen. We zijn hier al eens geweest met de Orlando gekkies de wandeling door het bos naar het voormalig kampterrein is mooi. En Westerbork had bij ons wel indruk gemaakt poeh!!

We parkeren de auto bij het Herinneringscentrum Kamp Westerbork, doen daar even een plas pauze en gaan dan op weg.

Het is vochtig, mistig  en wat koud, stevig wandelen maar, prachtige bladervloeren in het bos trouwens !!

Een van de weinige paddestoelen tijdens de wandeling…

We komen tijdens het wandelen langs de  parabolische antennes van de Radiosterrenwacht Westerbork..

Dan komen we in het Kamp, de getallen welke je op de monumenten ziet zijn het aantal slachtoffers per kamp.

Als je er nog niet stil van was, wordt je het nu wel…

Deze  twee wagons zijn helemaal gerestaureerd, soms gingen er wel 46 wagons met mensen naar de kampen ..

We lopen langs alle foto’s … je wordt er stil van!

De 102.000 stenen op de voormalige appèlplaats, elke steen hoort bij een slachtoffer welke is omgekomen..

“Een naam en een gezicht”

We lopen daarna richting de overblijfselen van de barakken ….

“Barak 56 heeft vele functies gehad. In het begin was het een woonbarak, vooral voor mensen die slechts kort in het kamp verbleven. In september 1943 werd deze barak een industriebarak, waar door strafgevangenen bijvoorbeeld batterijen moesten worden gesloopt. Toen het laatste transport op 13 september 1944 vertrokken was, werd de barak een opslagplaats voor geroofde goederen, met name radio’s.”

Op andere plekken staan weer andere overblijfselen van barakken.

De uitkijktoren van kamp Westerbork..

“Op 12 april 1945 wordt kamp Westerbork bevrijd door de Canadezen. De gevangenen krijgen chocolade en sigaretten uitgedeeld, maar moeten nog tot na 5 mei wachten voordat ze het kamp ook daadwerkelijk mogen verlaten.”

“Het Nationaal Monument Westerbork is een van de meest sprekende en indringende van de duizenden oorlogsmonumenten in Nederland. Het monument, ontworpen door kampoverlevende Ralph Prins, moest de herinnering aan kamp Westerbork levend houden. Eerdere pogingen van de Provincie Drenthe om een monument op te richten strandden, mede door verzet uit de Joodse gemeenschap.

Aan het eind van de negentig meter lange rails heeft Ralph Prins met zo weinig mogelijk middelen willen tonen dat er op deze plek iets verschrikkelijks is gebeurd. De omhoog gekrulde rails drukken de wanhoop uit, ze zijn bewerkt alsof er op geschoten is. De spoorbielzen laten de vernietiging zien. Hoe dichter bij het eind, hoe meer ze versplinterd zijn. De rails rust op 93 bielzen die verwijzen naar het aantal transporten dat vanuit kamp Westerbork vertrok. Vier bielzen die los liggen van de rails symboliseren vier transporten die van elders naar Oost-Europa vertrokken. De muur van Drentse zwerfkeien lijkt van een afstand op een stapel schedels. Deze muur sluit het monument als het ware voor het oog af. Daarvoor het stootblok, vlak bij de plaats waar ook in de oorlog de spoorlijn van Hooghalen naar het kamp haar eindpunt vond.”

Na deze indrukwekkende middag lopen we terug door het bos naar de auto. Eenmaal in het huisje pakken we wat spullen bij elkaar, laten Diesel nog een keer lekker uit, en na het avond eten leveren we de sleutels in van het huis. Dan rijden we naar huis, morgen weer aan de arbeid.