De afgelopen maand is er weer heel veel gebeurd, ook vandaag nog, daarover later meer. Een paar weken geleden werd Mandy haar moeder 59 en wilde ons uitnodigen voor een lekker etentje.. maar wel bij onze vaste Japanner. Ik moest daarvoor reserveren, en buiten  dat we lekker gegeten hadden ging het natuurlijk ook over Florida, Orlando, Shoppen…

Oma Judy vroeg aan Mandy of ze ook Uggs wilde meenemen voor haar, waarop Mandy vertelde dat ze dit lastig vond qua maat. Dit soort uitgaven dan moet je toch zeker weten dat ze goed zitten, dan moet je ze toch echt zelf passen, spontaan kwakte Oma eruit dat ze dat wel wilde. Ze kon toch immers met Jasper mee, die komt toch ook de laatste week van jullie vakantie,  en dan ging dat passen vanzelf goed komen…

We keken elkaar even aan, tja waarom niet, heel vaak zegt Mandy in een Walmart, ‘als mijn moeder hier toch eens zou rondlopen ‘  .. Maar durf je wel te vliegen vroeg ik, de spanning om naar Orlando te kunnen overheerste … merkte ik. Nou geef je paspoort regel ik Esta, en daarna kijken we of het wel allemaal kan, want met Jasper vliegen betekend ook met United  en natuurlijk ook met de dezelfde vluchten dus op 17 Oktober en…. als het kan ook nog naast elkaar. En om het nog ingewikkelder te maken, op de retour vlucht van 25 Oktober, moet ik ons dan weer allemaal bij elkaar zien te krijgen..

Hmm zegt ze mijn Paspoort is wel verlopen, maar die kan ik maandag wel opnieuw aanvragen, en moet spoed laten vernieuwen..  Zo gezegd zo gedaan, twee dagen later krijg ik haar Paspoort nummer, ik  vraag de Esta aan, en… ze mag  in ieder geval komen. Daarna contact opnemen met United Airlines het probleem voorgelegd… en naar een paar uur  krijg ik een mail terug, the “Dutch Oma Fly’s to Orlando “… En dutch oma zit ook nog naast haar kleinzoon.. waar ze zich wel aan vast zal houden, hij is immers al veel dezelfde route gevlogen zegt ze..

Oma goes to 2
Een krantenbericht zou er zo hebben uitgezien… denk ik.

Nu alle stoelen, en de juiste vluchten gelukt zijn bel ik haar op,  ze helemaal hyper… , na 2 1/2 dag in spanning te hebben gezeten, het gaat dus echt gebeuren. Opa jan stays Home..  maar zal ons volgen via skype en de blog. Een dag later verteld ze dat ze er niet van geslapen heeft.. Ik hoop maar niet dat dit zo blijft tot 17 Oktober, want dan komt ze krom-kapot aan.

Verder hebben het schema ook iets aangepast met veel meer vrije dagen, we gaan immers toch volgend jaar weer.  Met Oma en Jasper gaan we de Sea Screamer doen,  de Mickey’s Not-So-Scary Halloween Party, een Airboat ride op de St Johns River, en ontbijt en Walking trail rond Celebration. En natuurlijk shoppen voor Oma en Jasper..

We hebben er heel veel zin in, en wat is het weer hier triest zeg, deze foto maakte ik gisteravond..

OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Het regende en donderde, bliksemde in de gedurende de avond..

Vanmorgen stond Jasper bij ons bed en klaagde over pijn in zijn voet, gisteravond tijdens een potje voetbal opgelopen. De voet was aardig dik,  dus …maar even langs de Eerste hulp Post. Daar werd Jasper zijn enkel bekeken, deze was ook flink gezwollen..
Na de foto’s bleek er toch een breuk in te zitten, en moest de voet in het gips.
Das balen, volgende week Maandag moeten we terug met Jasper, en als het gaat zoals ze verwachten, dat het gaat, plaatsen ze loopgips , dit zou dan +/- 4 weken blijven zitten.. Dan kan hij de vrijdag voordat hij naar Florida gaat weer lopen zonder krukken. Deze week is hem aangeraden niks te doen, de breuk zit netjes op elkaar, dan zal de rest periode met loopgips volstaan.

Best sneu voor Jasper, hij was met zijn rijlessen al een eind op dreef, daarbij is zijn school ook net begonnen, deze week mag hij eigenlijk helemaal niks, naar school kan dan weer volgende week, wanneer het loopgips geplaatst is.

Zo gaan de laatste weken allerminst saai voorbij…
Het volgende bericht zal uit Orlando komen

Eén van de laatste zonnige dagen in tuin.... Mijn Grado Hoofdtelefoon.. Diesel is ook al met zijn hoofd bij de aankomende vakantie.. Ach stelt niet veel voor, maar aan het einde van de zomer... is het toch mooi.
Gisteren was er een flinke onweer... Dus pak ik de E-5 met de 12-60mm 1:2.8-4.0 SWD, en maak een foto uit de hand. Het was een machtig gezicht, de regen viel niet veel later met bakken naar beneden.