De afgelopen dagen hebben we natuurlijk wel wat gedaan, we hebben immers een rondreis. De pijn van Diesel is er, elke dag elke minuut.
De ene keer gaat het beter dan de andere keer, door de rondtrip hebben we veel om handen dat helpt. Echt per dag bloggen had ik geen zin in, te vaak verdrietig op de hotelkamer.
Dag 8: We pakken de draad weer op als we via Myakka State Park door rijden naar Cedar Key.
We rijden naar het Myakka State Park om te wandelen naar de Deep Hole, halen de permit op en beginnen aan de 2.2mile lange wandeling naar het grote meer.
Aan Alligators geen gebrek…
Er liggen minstens 50 a 60 gators, ze liggen heerlijk warm te worden onder de ochtend zon.
We blijven een tijdje kijken en wandelen daarna de 2.2 miles weer terug naar de auto…
Daarna rijden we door naar Cedar Key op de pier zien we een echte jager, de Osprey speurt !!
Het is mooi weer veel en veel wildlife
We bekijken de ondergaande zon en gaan dan naar bed, morgen naar Wakulla weer wat noordelijker.
Dag 9: We rijden naar het St. Marks National Wildlife Refuge helemaal door tot aan de vuurtoren, deze wordt voorzien van nieuwe witte verf, zal straks wel een plaatje zijn. Een Bald Eagle zit op zijn gemak op een tak.
We zien een hele lange King Snake in het refuge…
Daarna rijden we naar het Edward Ball Wakulla Springs State Park en nemen een boottocht daar..
Een Cormorant zit op zijn gemak aan de waterkant.
Het water is hier trouwens prachtig…
Bij terugkomst ligt een Alligator op de aanlegsteiger en is niet van plan opzij te gaan.., morgen naar Atlanta.
Dag 10: We rijden van Wakulla naar Atlanta ik moet zeggen, Atlanta is fraai!!
We bezoeken het Georgia Aquarium..
Dat is echt heel mooi, in de avond doen we niets meer…
Dag 11 en 12 : Na ons bezoek in Atlanta rijden we de volgende dag naar de Great Smokey Mountains, dat is echt fraai… Prachtige beekjes..
Oneindige Smokeys, we overnachten drie nachten in de Greystone Lodge in Gatlinburg.
We rijden naar Cedar Cove en zien daar een moeder beer met cub er vlak achter…
Later zien we er meerdere de Smokey Mountains zijn fraai…
Hij kijkt een beetje boos in de lens…
De Smokeys hebben heel veel van de rode schuurtjes staan, de bergen in de mist.. smoke.
We zien veel hertjes in deze omgevingen!!
We hebben een dag echt sneeuw gehad in de Smokey Mountains en temperaturen onder 0 graden!!
Mooie besneeuwde omgevingen om doorheen te rijden
En te wandelen…
We rijden de witte wereld weer uit, dit was bij het dorpje Cherokee, North Carolina…
Richting Gatlinburg ( Tennessee ) is de sneeuw er niet, wel een mooi view op twee valleien naast elkaar.
We rijden nog één maal Cades Cove tegen een uur of 18:00u…
Vlak voor ons loopt gewoon een Coyote op Cades Cove, het lijk op een flinke herdershond…
Hij verdwijnt in het gras maar later duikt hij weer vlak naast op, wat een machtig dier!!
De route door Cades Cove is heel erg mooi..
We kijken nog bij het water en rijden dan terug naar de Lodges..
Zo zijn de dagen voorbij gegaan, nu gaan we op weg naar Savannah – Georgia.
Dank jullie wel voor de enorm lieve berichtjes hier op de blog en via de privé berichtjes!
Vonden we enorm fijn, groetjes Mandy en Rick
Lieve Rick en Mandy….wat kan ik nog zeggen ?…..gelukkig hebben jullie mooie afleidingen maar verdriet duw je niet weg. Dikke knuffel ?
Kan me helemaal voorstellen dat je even geen zin had om te bloggen! Wel een leuk verslag zo, van de alligators in Florida tot sneeuw in de GSM in een paar dagen tijd!
Dat zijn pittige tijden, met het verlies van jullie honden-kind steeds in je hoofd. Heel veel sterkte. Diesel was gezegend met jullie als baasjes.
Ik denk dat iedereen het wel snapt dat je nu even geen zin hebt om dagelijks te bloggen. Het is toch een vakantie met een verdrietig randje geworden.
Je foto’s zijn wel weer schitterend, wat een prachtige natuur! Of we er bij zijn, zo lijkt het.
Sterkte Rick en Mandy
Verdriet om jullie lieve Diesel laat zich niet wegstoppen, hoeft toch ook niet. Fijn dat jullie afleiding hebben.
Prachtige natuur en die heb je weer fantastisch vastgelegd.
Het is goed om te lezen dat jullie moedig verder gaan met de reis. Het is net wat jullie zeggen, het geeft wat afleiding maar ik kan me heel goed voorstellen dat op de stille momenten het verdriet overheerst. Ondanks het verdriet hebben jullie weer prachtige foto’s gemaakt.
Lieve Rick en mandy.
De vakantie gaat door,maar snap dat diesel steeds in je hoofd zit.
En je moet zelf doen waar jullie je goed bij voelen.
Want wat kan je van je huisdier toch vreselijk veel houden..
Maar hij blijft voor altijd in jullie hart..
Xx
Ik kan me jullie verdriet al zo goed voorstellen dat ik er ook heel verdrietig van kan worden van het verlies wat ons ooit te wachten staat. Het zal zeker fijn zijn dat je daar afleiding hebt maar Diesel zal niet uit jullie gedachten zijn. Het zal soms niet makkelijk zijn om te genieten van jullie vakantie maar blijf het wel proberen. Het fotograferen gaat je gelukkig nog wel goed af Rick. Het zijn weer prachtige foto’s.
Wat zullen jullie jeleeg voelen vanbinnen. Gelukkig hebben jullie een rondrit dus kunnen jullie de zinnen even verzetten.
Kan mij helemaal voorstellen dat er geen puf was om te bloggen maar deze mooie update laat zien dat jullie een schitterende reis maken dus ondanks het gemis en verdriet Carpe Diem
Weet precies hoe dat voelt als je tijdens je vakantie afscheid moet nemen van je zo geliefde huisdier. In de verte naar de prachtige natuur staren met in je hoofd dat verdriet. En ja dat is dan de hele dag bij je met soms even een moment dat je afgeleid wordt omdat er een bijzondere vogel in de boom zit of er opeens een coyote oversteekt. Wow wat een prachtige foto’s weer en wat een hoop wildlife hebben jullie gezien. Een mooie gelegenheid om het verdriet te verwerken en zo Diesel te herdenken.
Heel begrijpelijk dat er even geen zin was om te bloggen, zo afscheid nemen is ook niet niks. Nu zie ik wel weer een prachtige update langs komen en ik hoop dat jullie er van kunnen genieten want wat is het daar mooi zeg !!
Ik vind het echt vreselijk voor jullie. Hopelijk kunnen jullie wel een beetje genieten nog.
Jullie hebben weer prachtige foto’s gemaakt. Ik zit er toch ook serieus aan te denken om ook een keer naar the deep hole te gaan. We zijn al vaak in Myakka State park geweest. Ik ben dol op dat park.
Wat de sneeuw betreft, hadden jullie daar rekening mee gehouden? Pfff van het warme Florida naar vriespunt brrrrr
Begrijp het helemaal dat je geen zin had om te bloggen. Het verdriet om en het gemis van Diesel is niet zomaar over, dat zal nog een hele lange tijd duren.
Gelukkig wel wat afleiding door al het wildlife waar je weer prachtige foto’s van hebt gemaakt.
Maar als je dan op je hotelkamer zit of in bed ligt dwalen je gedachten toch elke keer weer af. Ik herken het zo goed.
Ik had het gezien van jullie hond. Sterkte daarmee!
Mooie foto’s van de rondreis en zelfs sneeuw, wat een contrast.
Zo leuk om een beer te spotten, dan moet je echt geluk hebben. De Smoky’s hebben wij ook onze 1e beer gezien.
Veel herkenning bij alle emoties die loskomen als je afscheid moet nemen van je huisdier en helemaal als je er dan ook nog niet fysiek bij aanwezig kan zijn. De rondreis gaat door, zorgt voor afleiding, maar maakt het verdriet niet minder. Het is goed dat jullie even een paar dagen genomen hebben om samen dit verdriet te kunnen laten gaan. Het bloggen is iets wat je vol overgave moet kunnen doen. Terugkomend op jullie reis, wat hebben jullie veel fantastische momenten beleefd. Beren, coyotes, een Bald Eagle en dan die slang!
WoW wat hebben jullie weer een hoop mooie plekken gezien….de reis gaat verder ondanks het grote verdriet gelukkig voor altijd in jullie hart.
IK denk dat iedereen wel snapt dat jullie even helemaal geen zin hadden in elke dag wat neertikken, maar wat goed dat jullie toch een beetje afleiding hebben kunnen vinden in de mooie natuur en weer geweldige foto’s.
Vreselijk om geen afscheid te kunnen nemen. Bezig zijn leidt gelukkig wel een beetje af. Wat een prachtige foto’s weer. Cherokee vijven wij ook bijzonder. Met name de straatnamen in twee talen.
Rick en Mandy, begrijpelijk dat je geen zin hand om te bloggen. Denk aan de mooie herinneringen met Diesel.
Hopelijk vinden jullie heel voorzichtig weer wat afleiding in de mooie omgeving en natuur die jullie tegenkomen.
Gr. Ronald
Heel begrijpelijk dat jullie grote moeite hebben met het verlies van Diesel. Het is ook extreem verdrietig dat dit juist nu gebeurd is. Ik ben wel blij weer wat van jullie te horen. Fijn dat jullie wat afleiding vinden in de reis die jullie maken. Wat een mooie plekken hebben jullie bezocht. Veel sterkte en ik denk aan jullie ?
Dag lieverds, door onze contacten met jullie gedurende de afgelopen dagen voelden wij jullie verdriet, maar gelukkig bezorgd de mooie natuur toch wel wat afleiding voor jullie en fijn om te zien dat jullie er toch het beste van proberen te maken. Heel apart om opeens weer in de sneeuw te lopen, en wat gaaf dat jullie gewoon een coyote tegenkomen. En de foto’s van vandaag zijn weer waanzinnig !!!
Wij blijven aan jullie denken
Wow, wat een bizar mooie foto’s zitten er tussen, en die coyote, wat gaaf zeg! En dan nog sneeuw.
Ene kant allemaal heel erg genieten, maar zó ontzettend dubbel…
Wat een verdriet zullen jullie hebben, en nog krijgen.
Gelukkig veel afleiding daar, en steun aan elkaar.
Nogmaals sterkte!
Wat een prachtige foto’s weer op jullie blog. Wat een mooie reis.
Maar ook : ontzettend verdrietig om te lezen dat jullie afscheid hebben moeten nemen op afstand van jullie lieve Diesel. Wij hebben ook een hond en ik snap zo hoe moeilijk dit moet zijn en hoe het verdriet er nu inhakt. Sterkte x
Begrijpelijk dat je even geen zin had om een blog te schrijven. De rondreis gaat toch door, en misschien wel fijn om je gedachten even op iets anders te hebben. Al blijft het gemis natuurlijk net zo groot.
Wat een geluk hebben jullie weer gehad met wildlife, ik denk dat ik de volgende keer maar met jullie meereis ?, in de Smokies hebben wij geen beer gezien, en zeker geen Coyote of slang.
Zo goed en zo kwaad als het gaat de draad weer opgepakt, we misten jullie al. Maak er alsnog een onvergetelijke reis van. Prachtige foto’s weer.
Begrijpelijk dat het verdriet overheerst deze reis. Afleiding genoeg maar de pijn is hevig. Sterkte . En wat heb je ondanks alles weer een prachtige foto’s gemaakt.
Twee uiterste, de mooie rustige natuur en de lastige onmacht en verdriet. Blijf vooral mooie foto’s maken, later geven ze je weer een melancholiek gevoel maar toch ook mooie herinneringen.
Het verdriet van een gezinslid missen zal nooit overgaan. Je geeft het een plekje en leert ermee leven.
Veel sterkte.
Wat is Florida/USA toch mooi, hopelijk geeft dat wat troost.
Heel goed te begrijpen dat jullie hoofd er niet naar staat om gezellige reis verslagen te maken.
Ik kan mij voorstellen dat jullie nu liever thuis waren geweest.
Heel veel sterkte.
Ik val bij de voorbereidingen in jullie blog….wat een verdrietig nieuws! Maar wat een prachtig fotoverslag weer, ik reis nog even mee, waarvoor dank!