Vandaag de één na laatste dag van de vakantie, vanaf de Zugspitz Resort rijden we vroeg richting de Ehrwalder Almbahn. Parkeren is voor de deur van de kabelbaan dus dat is makkelijk. We hebben de Seebensee al eens gewandeld, dus de route kennen we. De wandeling langs de Seebensee naar de Coburger Hütte duurt ongeveer 3uur.

Via de Ehrwalder Almbahn kom je uit bij de Ehrwalder Alm.

Op deze route kom je drie leuke berg restaurants tegen, direct bij uitstappen wandel je langs de Ehrwalder Alm.

De wandeling richting de Seebensee is gemakkelijk, soms langs wat local wildlife.

De uitzichten zijn echt Oostenrijk, de omgeving Zugspitze kun je wel drie weken verblijven, er is zoveel te zien en doen.

De koe-bellen hoor je op grote afstand, dat blijft leuk, deze setting natuurlijk ook..

Het pad slingert door de bergen, bos …

Bij het ‘Seeben Tal-blick’ hebben we een heel mooi uitzicht over het dal en de dorpjes Lermoos, Ehrwald en Biberwier.

Mandy en paseren de Seeben Alm, dan is de Seebensee niet heel ver meer, we lopen dus nog even door.

Nog even een bergje beklimmen…

Dan komen we langs een mooi riviertje, wat is het toch mooi allemaal.

We bereiken de prachtige Seebensee, op de achtergrond de woeste bergen.

De omgeving is mooi, het meer ligt op een prachtig locatie. In de verte links gaat het pad verder, daar wandelen we naar toe.

Onderweg genieten we van het uitzicht.

Zo wandelend naast het mooie gekleurde water, genieten we van deze wandeling.

Ik kijk even achterom, daar waar we vandaan komen. Vergeet je wel eens!

Dan beginnen we aan het laatste stuk naar de Coburger Hütte, eerst langs de dorpsjeugd.

Het mooie van deze periode zijn de bloemen overal …

Het uitzicht van boven op de Seebensee mag er helemaal zijn.

Aangekomen bij de Coburger Hütte nemen we beiden wat te eten en drinken, Mandy neemt een kaiserschmarrn, ik neem een Oostenrijks broodplankje met kaas.

Vanaf het Coburger Hütte terras heb je direct een mooi uitzicht op de Drachensee. Hier zien we wat mensen lekker chillen en eten.

Na het eten wandelen we weer naar beneden, met het uitzicht op de Seebensee.

We zien het wandelpad beneden, daar moeten we weer naar toe.

Zo dalen we al wandelend naar beneden, met het mooie uitzicht.

De wandeling is echt mooi, het weer werkte ook zo mee deze vakantie.

Het pad volgend komen we vanzelf beneden..

Alleen liep het helemaal verkeerd, ik val ( let toch niet goed op ) ongelukkig op mijn kont en mijn rechter scheenbeen komt al vallend op een stuk rotsblok, mijn andere been valt er net naast. Maar… de rechter is direct gebroken, gelukkig zijn er hulpvaardige mensen. De Oostenrijkers bellen voor hulp,er is op de plek waar ik ben gevallen geen bereik, maar een paar meter lager gelukkig wel. Zo kon Mandy bij mij blijven terwijl het Oostenrijkse stel contact heeft met de hulpverleners waarvoor dank dank dank.

Uiteindelijk wordt ik met een helikopter opgehaald en bij aankomst in het ziekenhuis direct geopereerd. Mijn scheenbeen is gebroken en met een pen en schroeven vastgezet . Volgens de arts een mooie breuk welke goed te genezen is. Door de pen en schroeven zit ik niet in het gips, en mag ik het been met een kilo of 15 a 20 belasten, dat scheel wat fysio de komende maanden. Een meevaller is dat de pijn tot nu toe is weggebleven.

Nu fast forward ruim ander halve week later zijn we weer thuis.

De komende weken gaan we voor een voorspoedig herstel. Zo werd de één na laatste dag even wat anders.
De herinnering van deze mooie vakantie blijft natuurlijk overeind, en hopelijk ben ik over een paar weken weer een stukje de oude. Voor nu blijft over: lopen met krukken.