Het regent nog steeds… wanneer ik het pooldeck op loop zie ik dat het zwembad meer dan genoeg water heeft gekregen.. het water staat ruim tot aan de rand, en op het huis zelf kunnen de dakgoten het niet eens meer aan.

De Orlando Sentinel heeft het zelfs over een 60 jaar oud record qua regenval welke verpulvert is…’

Sunday’s storms came after a soggy Saturday broke a nearly 60-year-old record for daily rainfall in Orlando, officials said’’

‘Saturday’s rainfall totaled 6.16 inches at Orlando International Airport, beating the previous record of 3.29 inches set in 1954’

Wij willen helemaal geen records.. grrrrrr..
We gaan richting de westkust, het regent dus zoeken we binnen vertier..
het wordt een bezoek aan de The Florida Aquarium in Tampa. We rennen naar de auto,  stellen de garmin in, en gaan op weg. De weg ernaar toe zien we veel auto’s die van de weg zijn afgeraakt, en in een pirouette een mooie plek in het gras hebben gezocht. Zo,n mooie draai wil ik er niet aangeven dus hou voldoende afstand, en rij voorzichtig..

Eenmaal bij het Aquarium aangekomen parkeren we niet ver van de ingang, maar moeten wel onze regenponcho’s aan. Binnen ziet het er mooi en verzorgd uit, we lopen langs diverse aquaria.

De drie musketiers krijgen te eten, en Mandy aait zeesterren…

Er zijn ook mega grote ramen, de vissen hebben hier wel de ruimte, en alles is prachtig schoon.. Het valt niet mee hier een foto te maken, het glas spiegelt, ik heb hier geen filter voor mee..

Het gebouw bestaat uit twee verdiepingen, en je begint boven, je wordt gebracht met een roltrap.. Daar is een beetje strand nagebootst met schelpen de vogels welke je er tegen komt, en zo ga je steeds wat verder … steeds dieper de zee in.

Mooie gekleurde vissen, overal zie je water…. met enorme vissen..

Mandy heeft weer snuitjes werk met een Rog, hoe is het mogelijk…

Gelukkig is ze hem snel vergeten,  we lopen door . Tussen de takken boven een grote waterbak zie ik een uil,  vanuit zijn ooghoek kijkt hij me aan.
Deze neem ik op de foto..

Hij knijpt zijn ogen een beetje toe, of hij het er niet mee eens was weet ik niet, voor hij er wat van kon zeggen was ik doorgelopen..  ik laat de uil nadenkend achter.

Heel langzaam loopt de route weer naar beneden, en na een uur of twee lopen we weer naar de auto, wij rijden door naar Clearwater, we bezoeken daar de Westfield Countryside Mall. Het is een half uurtje karren zegt de Garmin, en dat klopte wel.

De regen valt nog steeds met bakken uit de hemel, gelukkig is de Mall overdekt.. Dus we zoeken een plek dichtbij een ingang. Dit lukt bij Dillards, we parkeren de Ford… Rennen naar de ingang en komen redelijk droog binnen, het is een Mall met twee verdiepingen. We lopen eerst naar de Food Court, eten daar wat.. en gaan dan langs de winkeltjes.

Ook hier is Columbus Day Sale, overal wordt gestrooid met kortingen, maar ja we zijn eigenlijk niet echt op zoek.  Dat maakt het rondlopen wel makkelijker, en we blijven even kijken bij de schaatsbaan die in het midden van de Mall zit.

Er zit een hele grote Fye het is hier lekker druk, dat doet ons goed, mensen hebben nog behoefte aan muziek, we vermaken ons met wat gekkigheid…

Een hele wand met Pink FLoyd Specials… ik heb me ingehouden, hoewel ik het meeste wel bezit.  We struinen de twee verdiepingen af, kopen eigenlijk alleen maar afsluitbare plastic zakken met van die ritsen. Makkelijk om chips en andere dingen in af te sluiten.

Het is een mooie Mall, dan gaan we terug naar de auto, de Garmin zegt dat we rond de anderhalf uur over gaan doen.. De afslag van de 4 is vlakbij de Posner Mall, en aan de rechterkant zit een Bob Evans.. Hier stranden wij, dit na een tip van Petra dat deze voor de prijsjes die ze rekenen best goed is..

Nou dat klopt we eten hier voor nog geen twintig dollar.. En het smaakte prima, dan zitten we al vlakbij huis, en SMS ik Kim dat we tegen half acht op the Abbey zijn.
Ze Smst dat ze rond kwart voor negen bij ons zullen zijn..

Wij doen even helemaal niets, ik loop door de foto’s heen..  zie dat er een paar leuke tussen zitten..  Vlak voor de afgesproken tijd rij ik naar de gate, en wacht  op Kim en Heleen… die zijn er al vrij vlot, ze rijden achter mij aan door de Gate.. En we parkeren onze vloot voor de deur, de meiden hebben een Ford Edge prachtige kar… wow.

We laten even ‘ons’ huis zien, en kletsen over van alles, nou drie meiden in Florida over alles wat hier te doen is, het lijken wel spraak watervallen… Het is hartstikke gezellig, we hebben veel dezelfde interesses,  Seaworld is hun top dat is duidelijk, maar ook bij hun is Florida alles eigenlijk, net als bij ons is ook voor hun Greater Orlando een heerlijke vakantie plek.

Kim en Heleen hebben ook met Manatees gezwommen, alleen bij hun maakt de schipper  foto’s zowel van hun boven als onderwater, met de Manatees. Deze foto’s hebben ze meegenomen op een dvd, deze doe ik in de laptop en met ons vieren kijken we naar de foto’s WOW… heeel erg gaaf. Dat is leuk omdat wij dezelfde ervaring hadden met de Manatees..was het direct een feestje.

Drie kletsers bij elkaar… Op de tafel staat een zak snoep, we hebben deze gekregen van Kim en Heleen… we kunnen dus nog aan de bak zeg. Een paar Cola, Mountain Dew, en Biertjes verder  nemen we afscheid, het loopt alweer richting één uur.  We zijn moe en gaan naar bed.

Tot morgen.