We worden wakker van de regen op de caravan, het is tegen 06:00u. We gaan eruit maken een ontbijtje, wassen ons en dan maken we ons klaar voor vertrek. Wanneer we zover zijn rijden we rond 07:30u van de campground af..

Het regent nog steeds, we doen het ermee… genieten van de omgeving doen we al rijdend toch wel.

Dan ineens een knal en hebben we een lekkeband… Het zal toch niet.., voorzichtig zet ik de combi aan de kant, en stuur een pad op. Hier kunnen we wel staan.

Sjemig wat een knal en compleet verwoest … Er stopt een gezin naast ons of we hulp nodig hebben.. Nou ja kan denk ik wel wat hulp gebruiken zeg ik, hoe doen we een band wissel bij een trailer?? Ohw geen probleem zegt het gezin, we halen wel even wat op van huis en zijn zo terug. 5 minuten later komen er twee enorme krikken en wat gereedschap uit de pickup. De reservewiel zit er zo op, de man en vrouw stellen zich voor, ze heten Tricia & Jason Brooks. Ze staan erop dat we achter ze aanrijden naar hun huis om de banden spanning even te checken en op te pompen.. Eenmaal bij hun thuis worden de banden op spanning gebracht, en worden we uitgenodigd in hun huis. Wat een super lieve mensen, ze bestaan, dat weet je, maar ze zijn met geen schijnwerper te vinden. Toch staan ze hier voor ons. Mandy wordt nog overladen met super vers vlees en zelfgemaakte jam en dergelijke. Wanneer we wat willen betalen weigeren ze dit, maar een groot pak honingkoeken pakken ze gelukkig wel aan. Ze vragen als we weer komen om dan bij ze te blijven, en met ons allen een dag paard te rijden in een prachtige omgeving. Ze hebben 5 paarden dus dat moet goed komen. Het zijn super toffe lui, hebben net een stuk grond naast hun huis erbij gekocht, we praten veel en zo vliegt de tijd voorbij. Wanneer we weggaan krijgen we hun telefoonnummer voor contact te houden… De gehele weg hebben we het over deze bijzondere mensen, helpen ons met de caravan, krijgen van alles mee.. Het bestaat !!

Wanneer we vlak voor Grand Teton zijn begint het te regenen…

Eenmaal op de Colter Bay Campground is het droog, het is inmiddels tegen 15:00u als we helemaal staan.

Vlak aan de campground kun je direct wandelen naar de Lakeshore Trail, dat gaan we dan ook doen. Even de benen strekken.

Het heeft flink geregend en met de bewolking krijg je weer andere plaatjes voor tijdens het wandelen.

Je loopt deze trail in een loop, de uitzichten zijn gaaf, door de regen zijn er lage wolken om de bergen.

Met inzoomen wordt het nog wat indrukwekkender.

We zien hier en daar sneeuw, en lange sluiers aan mist, het woeste weerbeeld is ook gaaf.

Tijdens het wandelen zien we wolken sluiers soms vele meters voor de bergen.

Het venijn zat hem in de staart vandaag, de omgeving is hier zo mooi!

We komen een beetje aan het einde van de wandeling..

Het moet niet gekker worden de zon laat zich heel even zien…

Dan loopt het pad weer via het bos naar de campground, we eten in de avond in de caravan. Morgen maar even achter de banden aan, daarna de natuur in. Wat een dag weer in alle facetten 🙂